ıts easy or hard...

Afallamış beynim sadece susup dinlememi emrederken, konuşmak istiyor aslında hiç susmaksızın bu sıralar. Bu kadarını yaşamadığım bi yorgunluk var nedensiz. Büyüyüp olgunlaşmanın acısını çeker gibiyim. Tanımadığım bi 'ben' var beni huzursuz eden. Ondan kurtulmanın yolunu şüphesiz bilsemde sanki eski 'ben' bi daha asla olamıcakmış gibi... Mutluluğun içinde mutsuzluk yaşamak, hiçbir şeyden tatmin olamamak nedendir bilemiyorum ama bu çok sinir bozucu olmaya başladı. İstediğim tek şey denizin dalga seslerini dinlemek (inanılmaz bi huzur). Bunun için birz daha beklemem gerekcek üzgünüm!