Kendini Yemeğe Verenler Kervanı

Sevgilimle hala konuşmuyoruz daha doğrusu bn konuşmuyorum. Onun özür dolu maillerini okuyup pişman olduğunu görmek ve bnm sadistce ona acı çektrme uğruna maillerne cvp atmamalar ve telefonunu açmamak, beni mutlu ediyor. Ama aynı zamanda onu çok özlüyorum ve üzülmesne dayanamıyorum. Sizce bu nasıl bi dengesizliktir?Öncedn tanıdığım ve pek de arkadaş sayılmadığımz insanın evlendğni öğrendm. Nedendr bilinmez çok sevindim. Belki de bi erkeğin daha hayattan doyduğunu görmek mutlu etti beni. Bi düğüne katılmayalı rahat 8 yıl olmuştur. Düğüne gdip hoppidi hoppidi oynayasım var belkide mutluluklara özenesim...