Kahveleri hazırla dedikodu yapalım.

Sevdiğinin yolunu gözlemek dedikleri şey feci can sıkıcı bişey. Benimki Amerikaya gideli tam 6 gün oldu ve bn asker misali Şafak saymaya başladım. Sanki hiç gelmicekmş gbi abartıyo olablirim ama insan özlüyo işte. E bide yaz olunca birzda bencilce davranıyorum sanırım. Şöyleki; aşkın,heycanın, hormonların,zevkin tadı yazın bi başka çıkar, bnde tüm bu güzellikleri tek başıma sevgilim olmadan yaşayamıyacağma göre sinir katsayılarm yükseliyo.
Birz önce günlerdn sonra Facebook a bakıyım bi dedim. 1ekleme talebi vardı bi de ne göreyim ilkokul 2_3. sınıf arkadaşm eklemiş. Nerden hatırlamış nası bulmuş şaşırdım vallahi, bi güzel geçmişi konuştk evlenmiş fln garip geldi.Bestekar sokakda bi mantıcı var 2 teyze işletiyo orayı emekli öğretmenlermiş. Dün oraya gidip güzel bi mantı yedik. Tadı muhteşemdi utanmasam tabak tabak yiyebilrdim. Sonra güzelce kahvelerimizi höpürdete höpürdete içip falımızı kapadık. Hoş beş sohbet derken mantıcı teyzem fallarımıza baktı ama ne bakış... Hayatımı resmn anlattı, tabi bn şok geçiriorum. Sonra bi kız geldi fal baktırmaya oturcak yer olmadığı için yanımıza geldi oturdu. Onunlada başladık sohbete sanki 40 yıllık arkadşmışız gbi eğlendik, kalkarkende telefonlarımızı verdik bi gün buluşup içicez :)