16 Aralık 2008 Salı

Arayı uzatmayalım blog!


Bayramdı seyran dı derken seni unuttuk blog. Yok yok unutmadım asma suratını hadi sadece içimden gelmedi yazmak. Halbuki yazıcak o kadar çok şey varken. Bugün 2. kez Issız Adama gttim gene aldı beni benden. Özelliklede Cemal Hünel, o nası bi adamdır lütfen biri bana anlatsın kesinlikle tapılası bi erkek :)

O Hikayenin yazarı bendim. Başrol kahramanı olarak kendimi ve seni seçtim. Basit bi aşk hikayesi olcaktı. Ama basit değil, gerçek bi aşk,bu sefer gerçek olablceğne inandığım bi aşk... Gerçk olmasa ne fark eder? Kalem bnm elimde, yapıcağm tek şey üstünü karalayıp yeniden yeniden yazmak... Gün gelir iyi bi yazar olmadığımı fark ettm. Bişeyler ters gidiyodu... Ya sen o kahramana layık değildin yada bn o hikayedeki değildim, belki bi hikaye bile yoktu... Bn uyandım, etrafımda b kahraman yok, gördüğüm sadece zevk ve acıyı birarada yaşatan garip bi rüya. Asla ne hissettğimi bilemiceksin, bilsen bile umrundamı?

Hiç yorum yok: