Güne gözlerimi açarken, hareketli ve dinamk bi gün olması temennisiyle güne başlıyorum. Kahvaltıdan sonra adeta aile geleneğne dönüşmş türk kahvesi ile sohbetlerin önü arkası kesilmiyor. Güne deşarj eden sohbetlermizi btrdkden sora oda ma çekilip kitabıma kaldığm yerden okumaya devam ettm. Kitabn sayfaları tükendkçe bnm ilgm, merakım artıyor. bilmedğm aslında okumaya b türlü cesaret edemdğm din ile ilgli bazı konular da taşların yerne otrmaya başladığnı farkediyorum. Aslında bildiklerimin hiç birşey bilmedğm olduğnun farkına varıyorum ve bir gün DONA T. nin beni de aydınlatmasını diliyorum... Olmuyo kitap okumak bile bni tatmn etmiyo. Pazar gününn rehaveti üzermde ve bu benm hiç hoşoma gtmiyor. Günün tamamının yatağmda uyuyarak geçrmek istiyorum...